فرورفتگی بینی بعد از عمل یکی از عوارضی است که ممکن است برخی بیماران پس از جراحی زیبایی بینی با آن مواجه شوند. این مشکل معمولاً به دلیل برداشتن بیش از حد بافت یا غضروف ، ضعف در ترمیم بافت ها و یا تکنیک های نادرست جراحی ایجاد می شود. فرورفتگی ها می توانند در نواحی مختلف بینی مانند پل بینی ، کناره ها یا نوک آن دیده شوند و گاهی باعث برهم خوردن تناسب ظاهری بینی و حتی اختلال در عملکرد تنفسی می گردند. شدت و نوع این عارضه به شرایط اولیه بینی ، مهارت جراح و روند بهبودی بیمار بستگی دارد. خوشبختانه با استفاده از روش های اصلاحی مانند تزریق فیلر یا جراحی ترمیمی ، امکان بهبود این مشکل وجود دارد. آگاهی و انتخاب جراح بینی خوب در تهران نقش مهمی در پیشگیری از چنین عوارضی دارد.
علت های اصلی فرورفتگی بینی بعد از عمل
- برداشتن بیش از حد غضروف یا استخوان : یکی از شایع ترین دلای ل، حذف بیش از اندازه بافت های حمایت کننده بینی در حین جراحی زیبایی بینی است که باعث کاهش استحکام ساختاری و ایجاد فرورفتگی می شود.
- ضعف در تکنیک جراحی : استفاده از روش های نادرست یا عدم تقویت نواحی حساس بینی می تواند موجب ایجاد ناهنجاری‌های ظاهری مانند فرورفتگی شود.
- مشکلات ترمیمی بافت : در روند بهبودی ، اگر بافت ها به درستی ترمیم نشوند یا اسکار و فیبروز شدید ایجاد شود ، احتمال فرورفتگی افزایش می یابد.
- عفونت بعد از عمل : عفونت های پس از جراحی می توانند منجر به تخریب غضروف یا بافت نرم بینی شوند و در نهایت فرورفتگی ایجاد کنند.
- بافت غضروفی ضعیف : در بینی های گوشتی یا بینی هایی با غضروف ضعیف ، احتمال ایجاد فرورفتگی پس از جراحی بیشتر است.
- فشار یا ضربه بعد از عمل : ضربه یا فشار به بینی در دوران نقاهت می‌تواند باعث تغییر شکل و فرورفتگی شود.
- عدم مهارت جراح : انتخاب جراح کم تجربه و بی توجهی به اصول زیبایی و عملکردی بینی ، از مهم ترین عوامل ایجاد این عارضه است.
روش های درمان فرورفتگی بینی بعد از عمل
- تزریق فیلر (ژل) : در موارد خفیف ، تزریق فیلرهای هیالورونیک اسید می تواند فرورفتگی ها را به صورت موقت پر کرده و ظاهر بینی را بهبود دهد. این روش غیرجراحی است اما اثر آن دائمی نبوده و معمولاً نیاز به تمدید دارد.
- تزریق چربی : استفاده از چربی بدن خود فرد برای پر کردن فرورفتگی ها یکی از روش های طبیعی تر است. این روش ماندگاری بیشتری نسبت به فیلر دارد ، اما ممکن است بخشی از چربی تزریق شده جذب شود و نیاز به ترمیم دوباره وجود داشته باشد.
- پیوند غضروف (گرافت) : در فرورفتگی های متوسط تا شدید ، جراحی ترمیمی با استفاده از پیوند غضروف از سپتوم ، گوش یا دنده انجام می شود. این روش استحکام ساختاری بینی را افزایش داده و اصلاح دائمی تری ایجاد می کند.
- جراحی ترمیمی (رینوپلاستی ثانویه) : برای اصلاح های گسترده تر ، جراحی مجدد با تکنیک های دقیق تر به کار گرفته می شود. این روش نیازمند مهارت بالا و تجربه جراح است تا علاوه بر زیبایی ، عملکرد تنفسی بینی نیز حفظ شود.
- استفاده از پروتز های سیلیکونی یا مصنوعی : در برخی شرایط خاص ، پروتزها برای پر کردن نواحی فرورفته به کار می روند. با این حال ، احتمال عفونت یا پس زدن پروتز وجود دارد و معمولاً روش اول انتخابی نیست.
- مراقبت های بعد از درمان : استفاده صحیح از اسپلینت ، پرهیز از ضربه ، رعایت توصیه های جراح و پیگیری منظم ، نقش مهمی در موفقیت درمان فرورفتگی دارند.
رایج بودن یا نبودن فرورفتگی بینی بعد از جراحی
فرورفتگی بینی بعد از عمل پدیده ای نادر اما ممکن است و در همه بیماران دیده نمی شود. این عارضه بیشتر زمانی رخ می دهد که در حین عمل ، غضروف یا استخوان بینی بیش از حد برداشته شده باشد یا ساختارهای حمایتی بینی به اندازه کافی تقویت نشده باشند. همچنین در بینی هایی با غضروف ضعیف یا پوست ضخیم ، احتمال بروز فرورفتگی کمی بیشتر است. هرچند این مشکل به عنوان یک عارضه شایع محسوب نمی شود ، اما در صورت انتخاب جراح کم تجربه و استفاده از تکنیک های نامناسب ، ریسک آن افزایش می یابد. رعایت مراقبت های بعد از عمل ، پرهیز از وارد شدن ضربه به بینی و انتخاب جراح متخصص و باتجربه ، می تواند احتمال بروز این مشکل را به حداقل برساند. در صورت وقوع نیز ، روش های اصلاحی برای درمان وجود دارد.
فرورفتگی یک طرفه بینی بعد از جراحی
فرورفتگی پل بینی بعد از عمل همچون فرورفتگی بینی بعد از عمل یکی از عوارضی است که می تواند بر ظاهر طبیعی و هارمونی صورت تأثیر منفی بگذارد. این مشکل اغلب زمانی ایجاد می شود که در حین جراحی ، استخوان یا غضروف بیش از حد تراشیده شده و استحکام کافی برای حمایت از پل بینی باقی نمانده باشد. همچنین ضربه یا فشار در دوران نقاهت ، عفونت یا روند نامناسب ترمیم بافت ها نیز می تواند نقش داشته باشد. شدت این فرورفتگی بسته به شرایط بینی و تکنیک جراحی متفاوت است ؛ در موارد خفیف ، تزریق فیلر یا چربی می تواند ظاهر بینی را بهبود بخشد ، اما در موارد شدید تر معمولاً نیاز به جراحی ترمیمی و پیوند غضروف از سپتوم ، گوش یا دنده وجود دارد. پیشگیری از این عارضه تنها با انتخاب جراح باتجربه و رعایت دقیق مراقبت های بعد از عمل بینی امکان پذیر است.
فرورفتگی پل بینی بعد از عمل
فرورفتگی پل بینی بعد از عمل همانند فرورفتگی بینی بعد از عمل یکی از عوارضی است که می تواند بر ظاهر طبیعی و هارمونی صورت تأثیر منفی بگذارد. این مشکل اغلب زمانی ایجاد می شود که در حین جراحی ، استخوان یا غضروف بیش از حد تراشیده شده و استحکام کافی برای حمایت از پل بینی باقی نمانده باشد. همچنین ضربه یا فشار در دوران نقاهت ، عفونت یا روند نامناسب ترمیم بافت ها نیز می تواند نقش داشته باشد. شدت این فرورفتگی بسته به شرایط بینی و تکنیک جراحی متفاوت است ؛ در موارد خفیف ، تزریق فیلر یا چربی می تواند ظاهر بینی را بهبود بخشد ، اما در موارد شدید تر معمولاً نیاز به جراحی بینی ترمیمی و پیوند غضروف از سپتوم ، گوش یا دنده وجود دارد. پیشگیری از این عارضه تنها با انتخاب جراح باتجربه و رعایت دقیق مراقبت های پس از عمل امکان پذیر است.
